W dniu wczorajszym tj. 27.06.2018r. Rada Miasta i Gminy Kórnik podjęła uchwałę dot. łącznika ekologicznego. Zgodnie z polskim prawodawstwem, według Ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody, korytarz ekologiczny to obszar umożliwiający migracje zwierząt, roślin lub grzybów. Są to tereny leśne, zakrzaczone i podmokłe z naturalną roślinnością o przebiegu liniowym (pasowym), położone pomiędzy płatami obszarów siedliskowych. Korytarze zapewniają zwierzętom odpowiednie warunki do przemieszczania się – dają możliwość schronienia i dostęp do pokarmu. Są niezwykle ważne ze względu na fragmentację środowiska wskutek działalności człowieka i przekształcenia powierzchni ziemi.
Ich tworzenie jest zgodne zarówno z polityką gminy jak również koncepcją Metropolii Poznańskiej oraz Województwa Wielkopolskiego.
Dokumentem wyznaczającym priorytety rozwoju regionalnego w najbliższej dekadzie jest Strategia Rozwoju Województwa Wielkopolskiego do 2020 roku. Wielkopolska 2020. Dokument ten podejmuje się analizy sytuacji, problemów i wyznacza kierunki rozwoju regionu. Drugim ważnym dokumentem jest Strategia Rozwoju Aglomeracji Poznańskiej Metropolia Poznań 2020, który z kolei wyznacza kierunki rozwoju Poznania i jego obszaru funkcjonalnego. W obu dokumentach podkreśla się wagę środowiska przyrodniczego.
Zauważono iż ekspansja przestrzeni rolniczej w ubiegłych wiekach spowodowała nieodwracalne zmiany w stosunkach wodnych, a pośrednio także zmiany klimatyczne. Wprowadzenie przez człowieka „sztucznego stepu”, jakim są uprawy, spowodowało, iż klimat Wielkopolski nabrał cech klimatu stepowego. Wyraża się to deficytem wód gruntowych, niewystarczającym poziomem opadów i nierównomiernym ich rozłożeniem w skali roku. Sytuację pogłębiają: postępujący drenaż zlewni, osuszanie oraz brak odpowiedniej retencji sztucznej, urbanizacja i zwiększanie się powierzchni zabudowanej, co skutkuje spadkiem retencji gruntowej na rzecz spływu powierzchniowego. Czynniki antropogeniczne zmieniają także skład atmosfery, wód powierzchniowych i podziemnych oraz gruntu. Powoduje to ograniczenie liczby gatunków zarówno flory, jak i fauny. Równocześnie, użyźnianie wód potęguje zanik zbiorników wodnych.
Poważnym zagrożeniem jest także defragmentacja przestrzeni przyrodniczej. Rozczłonkowanie jej powierzchni utrudnia migrację gatunków roślin i zwierząt oraz zubożenie materiału genetycznego.
Potrzebne jest takie gospodarowanie przestrzenią, by w jak największym stopniu ocalić przed urbanizacją zwarte kompleksy przyrodnicze. Należy dążyć do poprawy zwartości systemu ekologicznego.
Ważnym elementem systemu przyrodniczego Wielkopolski są lasy. Są elementem przestrzeni, częścią środowiska przyrodniczego, jednym z sektorów gospodarki-produkcyjnym, ale i usługowym, źródłem surowca, odnawialnej energii, rynkiem pracy, miejscem wielorakiej aktywności mieszkańców, w tym turystyki, rekreacji, edukacji, jest także elementem dziedzictwa kulturowego i wielu innych sfer. Dlatego ważna jest poprawa ich stanu i wzrost zasobów.
Strategia Rozwoju Aglomeracji Poznańskiej Metropolia Poznań 2020 podkreśla, iż kierunki zagospodarowania przestrzennego Metropolii staną się przedmiotem ogólnospołecznego konsensusu, a partykularne interesy poszczególnych osób i jednostek nie będą przeważały nad działaniami racjonalnymi z punktu widzenia całości metropolii.
Zauważono, iż w wyniku silnej presji inwestycyjnej i budowniczej następuje fragmentacja krajobrazu, dlatego też celem polityki powinno być minimalizowanie negatywnego oddziaływania rozwoju przestrzennego na strefę przyrodniczą oraz uzupełnianie zabudowy w ramach istniejących jednostek osadniczych a nie tworzenie domów na polu. Dodatkowo rozlewanie zabudowy o niskiej intensywności (urban sprawl) powoduje nieracjonalny wzrost kosztów rozwoju przestrzennego poprzez m.in. nadmierne wydłużenie sieci infrastruktury technicznej i dróg dojazdowych.
Strategia podkreśla, że obszary wartościowo przyrodniczo są czynnikiem jakości życia mieszkańców i należy wprowadzić ochronę prawną ekosystemów restrykcyjnie tak, aby zapewnić drożność do przemieszczania gatunków oraz zapewnić inne funkcje przyrodnicze.
Zasadność uchwalenia planu w dniu wczorajszym wynika z konieczności ustalenia zasad zagospodarowania obszarów objętych opracowaniem, w szczególności zapewnienie ochrony terenów o wysokich walorach przyrodniczych i krajobrazowych, w tym także o dużym znaczeniu dla gospodarki wodnej gminy, poprzez wprowadzenie zakazu zabudowy. Obszar planu opiera się na osiach rzek: Kopla (o przebiegu południkowym) oraz Głuszynka (o przebiegu równoleżnikowym), wokół których należało wyznaczyć obszary ochronne wolne od zabudowy. Ponadto większość obszaru planu wchodzi w skład Obszaru Chronionego Krajobrazu w Gminie Kórnik. Na obszarze planu wprowadza się całkowity zakaz zabudowy.